Fallen Angels

Jamaarja, dat is valsspelen hé, Mike Lee: ‘t is geen anthologie en ‘t is geen novelle, ‘t zijn gewoon twee verhalen van elk 200-of-zo bladzijden, elk afwisselend een hoofdstuk.

Zo ongeveer het enige dat de twee verhalen bindt, is dat het over de Dark Angels gaat. En voor de rest heeft het een geen neerslag op het ander, of omgekeerd.

Verhaal één is een onmiddellijk vervolg op Descent of Angels, waar op het einde Luther (en Zahariel en een resem anderen mee) naar Caliban gestuurd werden. Het begint met de hoop dat ze weldra weer zullen opgeroepen worden om mee te vechten, eerder dan niet veel meer te doen dan de industrialisering van Caliban zien gebeuren en  nieuwe recruten trainen, maar na een paar jaar wordt duidelijk dat ze eigenlijk quasi-verbannen zijn.

Fast forward 50 jaar, en er blijken spanningen te zijn en rebellen onder de inboorlingen van Caliban; wat zou daar allemaal achter kunnen zitten, ra ra, zou er misschien iets van Chaos of Warp-dings zijn? Zahariel op onderzoek!

Verhaal twee heeft het over een kleine groep space marines onder leiding van hun primarch, Lion El'Jonson, die een cruciale industriële installatie (enfin ja, een forge world, maar ‘t komt op ‘t zelfde neer) uit de handen van de troepen van Horus probeert te houden.

Onverwacht verraad, en dan een gevecht against overwhelming odds, en op het einde een twist: ‘t is allemaal redelijk par for the course, ondertussen.