Sharp Ends

A cool coloring-in of the happenings around events from the main books, and well-written as always, but it was tough to stay engaged. It seemed like each time I was really getting invested in each story and it's new characters, it ended and was time for the next one. Maybe collections of short stories just aren't for me.

One writing device employed a couple of times here that I thought was really neat - a viewpoint that moves with an object or logical chain of events instead of just one character. Abercrombie does a great job of quickly getting the reader into the new character's viewpoint, and the overall effect is quite interesting.

3.5/5

A short story collection that was a nice sprinkle of lore and character development. It's a good read, and some of Abercrombie's writing is in here, but I wasn't really into the main set of stories that follows a couple of characters throughout the years. It was interesting, but I think their story would have been better as a stand alone book.

Worth reading? Absolutely, especially if you like Nine Fingers (read the last story for that one).

Sharp Ends is een verzameling van 13 kortverhalen binnen het First Law-universum.
Mijn verwachting was dat het vooral bijkomende verhalen zouden zijn met personages die we al kenden uit vorige boeken. Hoewel hieraan zeker geen gebrek was, was ik ook aangenaam verrast om nieuwe, verrassend goed uitgewerkte personages te leren kennen, wier verhalen uiteindelijk de rode draad doorheen de verzameling vormden.

“But Glokta was an utter bastard. A beautiful, spiteful, masterful, horrible bastard, simultaneously the best and worst man in the Union. ”

Het openingsverhaal, A Beautiful Bastard, was echter wel precies het soort verhaal dat ik verwachtte in dit boek: een glimps van iedereens favoriete folteraar Glokta, voor hij de bittere sarcast werd die we kennen uit de eerste trilogie. Een sterke start dus.
Ik vond deze echt heel leuk om te lezen, vooral omdat het me glimlachend deed terug denken aan een paar geweldige Glokta-scenes uit de eerdere boeken. Voelde nostalgisch.
Het enige jammere vond ik dat het niet uit Glokta's perspectief werd verteld, want ik had graag gehoord hoe hij klonk toen hij jonger was.

“Kindness brings kindness in the long run.”

Vervolgens krijgen we een verhaal waarbij onze twee nieuwe personages worden geïntroduceerd en hiermee is het patroon voor de rest van de verzameling gevormd: Een verhaal met één of meerdere oude bekenden, gevolgd door een verhaal met Shevedieh en Javre, van het moment dat ze elkaar ontmoeten, tot 19 jaar later hun wegen zich scheiden.

“I needed a man to fight for me. I needed a man who'd stop at nothing. I needed a monster.”

Over het algemeen heb ik wel genoten van deze verzameling.
Natuurlijk zijn er altijd verhalen die meer resoneren dan andere en hier was dit niet anders. Er waren er een paar die maar zozo waren of heel gemakkelijk te vergeten, maar altijd was er iets die de aandacht vasthield, ofwel een interessante verwijzing naar eerdere boeken of iets dat misschien wel terug zou kunnen komen in volgende boeken. Dit hield het geheel interessant en onderscheidt het van andere verhalenbundels, omdat het eigenlijk meer aanvoelde als een voortzetting van een verhaal, maar dan in kleinere, hapklare porties en tegelijkertijd een brug vormde om de tweede trilogie op te starten.