Nadia Vavasi

Μόλις ολοκλήρωσα ενα υπέροχο βιβλίο που με ταξίδεψε στην μαγική Κρήτη...Ένα βιβλίο ύμνος στην αγνή αγάπη,αυτη που όσα κι αν συμβούν μεσα στο πέρασμα του χρόνου,παραμένει στάσιμη δινοντας μας,δυναμη και κίνητρο να προχωρήσουμε.
Η “Βροχή πάνω στην Πέτρα” διηγείται μεσα απο την χαρισματική Νατάσα Γκουτζικίδου,την εποχή οπου η Ελλάδα πάλευε ενάντια στην Γερμανική ισχύ με όπλο της το σθένος που εχει ο καθε Έλληνας.
Μας δείχνει,πως το λάθος ενος και μονο ανθρώπου,μπορεί να καταστρέψει τις ζωες πολλων ανθρώπων..
Μας οδηγεί στον δρόμο της αλήθειας μεσα απο την αγάπη.
Δυνατες στιγμές σε κάθε κεφάλαιο,ζωντανές,περναβε σαν εικόνες ολα τα γεγονότα μπροστά σου,γίνεσαι ενα με τους ήρωες του,αγωνιάς για την εξέλιξη της ζωής των πρωταγωνιστών και την πορεία τους.
Η πλοκή πλέχτηκε με μαεστρία και η σύνδεση των ενδιάμεσων κεφαλαίων άψογα πετυχημένη...παρόν και παρελθόν...Λονδίνο και Κρήτη...
Κατα την διάρκεια,της ανάγνωσης του,ενιωσα διάφορα συναισθήματα και σαν αναγνώστρια με κέρδισε 100% αφου ολη η ιστορια,με καθήλωσε απο την αρχή μεχρι το τέλος,χωρις μια στιγμή να με κουράσει,καθε αλλο,διάβαζα καθε φορα και περισσότερο με την ίδια ένταση και αγάπη,ως την ολοκλήρωση του.

Συγχαρητήρια,Νατάσσα μας ταξίδεψες ακόμη μια φορά.... <3 <3 <3
Η Μάγια και ο Μίνωας...χαράκτηκαν μια για πάντα στην αναγνωστική μου μνήμη...με μια νοσταλγία και πολλή αγάπη για αυτο το υπέροχο πόνημα σου...

Ένα ωραίο μυθιστόρημα που κυλάει εύκολα η ιστορία του, δεν κουράζει ο ρυθμός του.. Σου προκαλεί διαφορά συναισθήματα και διαπραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις και τα βιώματα του καθενός,δινει έμφαση στις ανθρώπινες αξίες και στον τρόπο που χειρίζεται κάποιος καταστάσεις και δεδομένα και πως από ένα μικρό γεγονός, από μια μικρή αλλαγή στην ζωή μας μπορούμε να οδηγηθούμε σε οδυνηρές καταστάσεις που θα μας παιδεύουν μια ζωή.. Οι επιλογές μας είναι η ζωή μας, αυτές είναι η αρχή όλων και η αγάπη που είναι η υπέρτατη αξία και μέσα από την αγάπη καθαρίζει κάθε ψυχή από δυσάρεστα συναισθήματα που μπορεί να επηρεάσουν όλη τη ζωή του καθώς και την ζωή άλλων!

Τα σκοτεινά φεγγάρια του ανερχόμενου συγγραφέα Γιώργου Δόλγυρα, ειναι ένα βιβλίο που μου προκάλεσε μεγάλη έκπληξη ως προς τη φαντασία του συγγραφέα και τη χρήση της τέχνης της γραφής. Με εντυπωσίασε πάρα πολύ θετικά και μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.

Πρόκειται για τέσσερα διηγήματα τα οποία κατά τη δική μου αναγνωστική άποψη εστιάζουν στο γεγονός ότι εμείς οι άνθρωποι δεν ζούμε απλά επιβιώνουμε, δεν μετράμε τις στιγμές αλλά τα υλικά αγαθά, δεν υπολογίζουμε τα συναισθήματα του άλλου παρα τα ποδοπατάμε χωρίς ενοχές... Θίγεται, το φαινόμενο του Bulling και πως μπορεί το θύμα να γίνει θύτης, έρευνες τις προσωπικές ανασφάλειες που κάθε ένας μας αισθάνεται, στη λάθος διαπαιδαγώγηση των παιδιών από ανάξιους η εγωιστές γονείς, στην προσήλωση μας στα υλικά αγαθά και όχι στην ουσία της ζωής και στα απλά και λιτά πράγματα που μας κάνουν αληθινά ευτυχισμένους. Μεταδίδει ηθικά διδάγματα όπως το να ζούμε την ζωή μας και να μην αναβάλλουμε τίποτα για την επόμενη μέρα, να είμαστε αυτάρκης και να μην αφήνουμε κανέναν να μας εξουσιάζει γιατί άπαξ και γίνει συνήθεια δεν αλλάζει ούτε στην άλλη ζωή! Οφείλουμε να διασφαλίζουμε την προσωπικότητα μας και την εσωτερική ηρεμία μας, την ζωντανή γαλήνη, αυτή που αγγίζει την ευτυχία στις στιγμές μας. Ένα στοιχείο που κυριαρχεί είναι πως μόνο η αγάπη θεραπευθεί και απελευθερώνει. Η αληθινή και ανιδιοτελής αγάπη που απλώνεται στην καρδιά του άλλου σαν βελούδο και εξαπλώνει ερωτικά κύτταρα σε ολάκερη την ύπαρξη του ανθρώπου. Στα τρία διηγήματα, οι πρωταγωνιστές έχουν την ίδια κατάληξη, το τέταρτο αντικατοπτρίζει την ανθρωπότητα των τελευταίων δεκαετιών. Νιώθω πως δίνει μία ελπίδα για τον άνθρωπο και για την πορεία του αλλά έμμεσα και πολύ διακριτικά.

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα από τα τέσσερα, γιατί πραγματικά το καθένα μου έδωσε ξεχωριστά μηνύματα και με έκανε να το ζήσω σαν κινηματογραφική ταινία η σειρά που παρακολουθώ.

Ένιωσα πως υπήρχαν επιρροές του συγγραφέα, από ταινίες και σειρές τις οποίες έχουμε όλοι δει. Και σε αυτό ακριβώς το σημείο οφείλω να συγχαρώ τον νεοφερμένο συγγραφέα επειδή μπορεί να μένει επιρροές του να ήταν κινηματογραφικές αλλά το ίδιο το πόνημα του ήταν τόσο ξεχωριστό που κάλυψε κάθε πιθανό σύνδεσμο μεταξύ τους.
Σαν λάτρης των βιβλίων, η δεύτερη ιστορία με “μάγεψε”! Ένιωσα πως ζούσα εκεί μαζί με τους πρωταγωνιστέςιστορία και πως ήμουν μέρος της προσπάθειας τους να αλλάξουν κάποια πράγματα έτσι ώστε να ελευθερωθούν κάποιοι άνθρωποι.

Είναι το απόλυτο Page Turner αφού το ολοκλήρωσα μέσα σε μιάμιση ώρα.


Το συνιστώ σε όλους τους ‘‘σκοτεινούς'' φίλους της γκόθικ λογοτεχνίας και όχι μόνο.

Απλά μετά την ανάγνωση του... ίσως να φοβηθειτε να διανύσετε ένα δρομάκι νύχτα με ολόγιομο φεγγάρι...


Καλοτάξιδο φίλε μου Γιώργο. Σε ευχαριστώ για αυτό το μαγικό ταξίδι στην dark πλευρά της γραφής. Σου εύχομαι καλή πορεία.