جریان‌های پنهان خانوادگی

این رو برای کارگاه پارادایم و چارچوب‌های نظری خواندم، پس تمرکز بیشتر بر روی اینکه سازکار نظری‌ای که نجم‌آبادی برای اثبات مدعیاتش می‌آورد چیست پیاده بود. از این نظر می‌توانم مختصر بگویم: بسیار مفید و عالی.
نحوه‌بیان و نویسندگی جذاب و بدیع بود. ماجرا برای بسیاری (به خصوص خانم‌ها) شدیدا محسورکننده بود.
ولیکن دو مسئله باعث شد خیلی کتاب مورد پسندم نباشد: نخست همین بدیع بودن بیان که گاهی بنظر می‌آمد که بیشتر درحال خواندن داستانیم تا کتابی در زمینه علوم اجتماعی.
دیگری اینکه شدت نگاه زن‌محورانه و فمنیستی نجم‌آبادی برخلاف ادعا پنهان نبود. و همانطور که استاد این کارگاه (دکتر جبار رحمانی) اشاره کرد: خود نجم‌آبادی هم از این انتقاد خود به آثار دیگر که بنظرش یکطرفه حوادث تاریخی را بررسی میکنند بری نیست.