All the Tides of Fate

Dit vervolg was net zo goed, zo niet beter, dan het eerste boek.

Gezien hoeveel van het verhaal al in boek 1 was opgelost, wist ik niet zeker wat ik van dit vervolg kon verwachten, maar ik vond de richting waarin het verhaal ging absoluut geweldig.
Sommige aspecten waren enigszins voorspelbaar en er waren nog steeds enkele dingen die ik onderontwikkeld en ontbrekend vond, maar desondanks heb ik hier echt weer van genoten.

De schrijfstijl had me helemaal in de ban en stuwde me ook vooruit in het verhaal.
Mijn enige minpunt is eigenlijk het algehele YA-gevoel van het boek, wat eigenlijk mijn probleem is en niet dat van het boek. Het hoofdpersonage, Amora, irriteerde mij regelmatig, terwijl ze eigenlijk een heel typisch YA-personage is, eentje dat placht een “sterke vrouw” te zijn, maar die voor volwassenen gewoon als eigenwijs, onbezonnen en egoïstisch overkomt. Maar een pluim voor het feit dat het boek zich hiervan heel bewust is:

“If that's how you want it to be, fine. But your stubbornness will be the knife in all of our chests one day, Amora. Gods help us.”

Al met al weerom een heel plezant boek, dat de emotionele klappen niet schuwt en de duologie bevredigend afsluit.