Daytripper

Daytripper es una linda novela gráfica que podría ser mucho mejor si tuviese menos aspiraciones. Se notan demasiado los esfuerzos de los autores por dejar alguna frase subrayable, alguna reflexión reveladora, lo cual termina redundando en un abordaje trillado de cuestiones existenciales como el amor, la familia y especialmente la muerte. No soy particularmente fan del ‘show, don't tell' pero creo que en este caso le hubiera sumado mucho a la obra.

Dicho esto, también es cierto que -quizás recurriendo a algunos golpes bajos efectistas- Daytripper es efectiva a la hora generar sensaciones en el lector. Tiene también un muy buen comienzo (el primer capítulo es impactante para el lector deprevenido, tal fue mi caso) y un buen final: los últimos dos capítulos son particularmente buenos, aún a pesar de lo ya dicho en el primer párrafo.

A nivel visual, es un estilo muy ameno, colorido, y con buen uso de las tonalidades de acuerdo a la escena.

Vale la lectura.

The structure of showing the same man's death at different points in his life is an interesting one. It's enough to make an engaging and possibly thought-provoking book.

And in some cases, the right people can run with that concept and turn it into a brilliantly profound work.

The art, first off, is great. It evokes emotion and life, and it's just plain nice to look at. The story, the thoughts on life and death and stories themselves, that's what makes this graphic novel a brilliant piece of fiction. It's powerful, aided by pitch-perfect writing. It's memorable and beautiful and is as hopeful as it is melancholy. I loved this book.

MUITO MUITO BOM!!
Primeiro: são brasileiros! Não imaginava até ler de capa a capa cada linha da história.
A arte é maravilhosa e a história, que te transpõe para os lugares pelas cores e imagens simples, fazem com que tudo seja muito fácil de se sentir.
outro fato curioso é o traço dos irmãos ser muito parecido o que torna a composição de arte uniforme.
Por não ser na linha de tempo normal, prende ainda mais a atenção. Só no final que entendemos o que realmente acontece com Brás.... E sua história.
Patrick R. disse que está história tratava da vida e de sentimentos e coisas para pensarmos. Não posso concordar mais.

Leven is zoals een boek: elk boek heeft een einde, en hoe graag ge het boek ook leest, er komt altijd een laatste bladzijde, en dan is het boek gedaan.

Brás de Oliva Domingos is een schrijver, in de zin van “bezig aan zijn boek maar het is er nog niet en het wil niet echt lukken”. Zijn vader is een wereldberoemde schrijver, en overdag werkt Brás bij de krant, waar hij doodsberichten schrijft.

En dan sterft hij, op zijn 32 jaar, stomgaweg doodgeschoten op zijn verjaardag tijdens een overval op een café.

Brás de Oliva Domingos is op reis met zijn beste vriend Jorge. Hij wil de wereld zien en dingen meemaken, en het wringt, want hij wil ook op tijd terug thuis zijn voor een jobinterview. En dan komt hij een meisje tegen, en dan sterft hij, 21 jaar oud, ‘s nachts verdronken op zee.

Tegen het derde hoofdstuk is het patroon duidelijk: Brás leeft, en sterft. Soms heel jong, soms ouder. En in elk verhaal komen we meer te weten over hem en zijn leven.

Daytripper is geen bovennatuurlijk of science fictionverhaal, met alternatieve universums en tijdreizen of doden die weer levend worden. Het is een reeks what ifs, telkens rond een belangrijk stuk van zijn leven: jeugd, ouders, zoon, relaties, vriend.

En het is machtig, machtig goed. Ga het nu kopen.