De zeven gehangenen

Wat zou er in je omgaan als je de doodstraf krijgt opgelegd? Wat zou je doen, wachtend in je kleine gevangeniscel op die laatste dag?

Dit boek volgt het verhaal over 5 terroristen en 2 misdadigers die de doodstraf krijgen, daarop moeten wachten, en vervolgens moeten ondergaan. Het lot van hen allen is hetzelfde, maar hoe zij hier mee omgaan is verschillend van persoon tot persoon. De een word gek, de andere focust op trainen en weer een ander ziet het leven op een nieuwe manier. Veel van het leed dat word ondergaan in de cellen word uiteindelijk veroorzaakt door hun eigen gedachtengangen en geest. De grootste boosdoener in die cellen is dus uiteindelijk henzelf.

Het taalgebruik in deze novelle is absoluut prachtig. Zoals bijvoorbeeld hier bij een beschrijving over een ervaring van een van de gevangenen:

Andreyev: “En het leven werd nieuw. Hij probeerde wat hij zag niet meer als vroeger in woorden uit te drukken, die woorden bestonden niet in de arme, karige mensentaal. De kleine laagheid die bij hem minachting voor de mens had gewekt, soms zelfs afkeer van een gezicht, was totaal weg: zoals een ballonvaarder gore steegjes beneden ziet verdwijnen en lelijkheid fraai ziet worden.”

Het is voorzien van een nawoord dat is verzorgd door Bert Natter dat nog een beetje achtergrond geeft over de totstandkoming van dit vertaalde werk en over de auteur, en het boek zelf. Voor de 140 pagina's die het boek lang is, is het zeker je tijd meer dan dubbel en dwars waard.