Hollandse nieuwe: Drie generaties Marokkanen aan het woord

Opzich een interessant boek, maar had iets meer verwacht dan wat het was.
Verder is de schrijfstijl ook best saai, maar dat is niet zo gek gezien de opzet van het boek. Het is heel verhaal vertellend natuurlijk door de interviews.

Snap de kern wel, (niet alleen) Marokkanen zijn net zo divers als wij Nederlanders, en er zijn in de cultuur zelf, niet alleen tussen de culturen, heel veel verschillen. Grappig dat men altijd tegenstrijdig spreekt of in ieder geval de neiging heeft om tegenstrijdig te praten over zijn of haar eigen cultuur. De contradicties in veel verhalen houden namelijk niet op. Maar het is niet zo alsof Nederlanders veel beter zijn daarin. Wij zijn hartstikke blind voor onze manieren en denken dat onze directheid en zogenaamde tolerantie dé manier van leven is. Ook dat slaat nergens op. Verder kan ik vanuit een feministisch perspectief niet veel positiefs zeggen, dus dat laat ik voor nu ook maar.

Een niet zo heel erg spannend boek om te lezen natuurlijk, maar de inhoud en de kern ervan is wel erg belangrijk. Een ‘vreemde' zijn in een nieuwe cultuur en je weg daarin vinden is niet makkelijk. Er zat wel iets meer potentie in dan werd gebruikt.