Kitchen Confidential

Kitchen Confidential condenses the energy, vitality, humor, integrity, and shock appeal that endeared Bourdain to millions of fans. It's impossible to read Kitchen Confidential and not feel some urge to abandon whatever else one may be doing with their life and go become a line cook (or at least take a little more pride while expressing one's self in the kitchen).

Anthony Bourdain is een sympathieke mens. 't Is te zeggen: hij komt over als een echte mens, op zijn televisieprogramma's die ik voor zover ik kon, allemaal bekeken heb.

Ik had Kitchen Confidential ook al een tijd geleden gelezen, maar toen ik onlangs op Audible terechtkwam op zoek naar iets anders, kwam het in mijn recommendations — ik vermoed omdat ik het boek op Amazon gekocht heb, jaren en jaren geleden, maar wie weet was het wel omdat ik net een paar kookboeken gekocht heb bij Amazon.

Nu eens noir, dan weer stream of consciousness, dan pure poëzie, en dan hilarisch, en dan schrijnend: het verhaal van een rijkeluiszoon die verliefd wordt op eten, vakantiejobs in restaurants doet, en uiteindelijk uit nijd naar de koksschool gaat en professioneel chef wordt.

Maar niet vooraleer hij de hele voedselketen van de restaurantwereld doorlopen heeft, hectoliters drank verzet heeft, containers sigaretten, een cocaïne- en heroïneverslaving opgedaan en verslagen heeft, en een heel spoor van failliete restaurants achter zich heeft gelaten.

Dit is een boek dat iedereen die ooit met eten of met restaurants te maken heeft, zou moeten lezen.

I feel like this book was superseded a bit by the explosion in cooking shows and networks and all that, but I also think this book precipitated that explosion in a way, so it's a victim of its own success, I guess? I read this entire thing in Anthony Bourdain's voice. Which makes sense, since he wrote it.