Patagonië

Die twee parallelle stories is baie slim verbind, om die ooreenkomste saam te vleg, die storie wat in die agterkleinseun se lewe herhaal. Die man vlug na ‘n skandaal, die vrou sit hom agterna Pategonië toe. Is Tertius en Alta dalk Basjan en Salomé gereïnkarneer?

Was die vroue ook ‘n metafoor vir die manne se gewete, hulle skaduwee/skadukant waarvan hulle nie kon ontvlug nie? Salomé se verhaal is minder volledig as diévan die ander drie, dis jammer.

Toe ek Patagonië klaar gelees het, het ek gedink dis ‘n wonderlike storie, maar ek het nie een deel in my Kindle gemerk vir besondere woordgebruik nie. Nie dat daar enigsins fout is met die boek nie, maar sekere skrywers se taalgebruik vibreer met my wese en ek vergewe dikwels ‘n swak storie omdat die taalgebruik so mooi is. Hierdie een is (vir my) net ‘n baie goeie storie.

Ek huiwer tussen drie en vier sterre, maar as ek oor iets twyfel, is daar (vir my) altyd ‘n rede. Dus ‘n baie subjektiwe drie.