Ratings29
Average rating3.9
NEW YORK TIMES BOOK REVIEW EDITORS’ CHOICE • An outsider who can travel between worlds discovers a secret that threatens the very fabric of the multiverse in this stunning debut, a powerful examination of identity, privilege, and belonging. WINNER OF THE COMPTON CROOK AWARD • FINALIST FOR THE LOCUS AWARD • “Gorgeous writing, mind-bending world-building, razor-sharp social commentary, and a main character who demands your attention—and your allegiance.”—Rob Hart, author of The Warehouse ONE OF THE BEST BOOKS OF THE YEAR—NPR, Library Journal, Book Riot Multiverse travel is finally possible, but there’s just one catch: No one can visit a world where their counterpart is still alive. Enter Cara, whose parallel selves happen to be exceptionally good at dying—from disease, turf wars, or vendettas they couldn’t outrun. Cara’s life has been cut short on 372 worlds in total. On this dystopian Earth, however, Cara has survived. Identified as an outlier and therefore a perfect candidate for multiverse travel, Cara is plucked from the dirt of the wastelands. Now what once made her marginalized has finally become an unexpected source of power. She has a nice apartment on the lower levels of the wealthy and walled-off Wiley City. She works—and shamelessly flirts—with her enticing yet aloof handler, Dell, as the two women collect off-world data for the Eldridge Institute. She even occasionally leaves the city to visit her family in the wastes, though she struggles to feel at home in either place. So long as she can keep her head down and avoid trouble, Cara is on a sure path to citizenship and security. But trouble finds Cara when one of her eight remaining doppelgängers dies under mysterious circumstances, plunging her into a new world with an old secret. What she discovers will connect her past and her future in ways she could have never imagined—and reveal her own role in a plot that endangers not just her world but the entire multiverse. “Clever characters, surprise twists, plenty of action, and a plot that highlights social and racial inequities in astute prose.”—Library Journal (starred review)
Reviews with the most likes.
incredible concept and ideas, execution didn't live up to my expectations but overall a great read that makes you do some thinking
DNF: got about halfway through before the holes in the plot and worldbuilding got too annoying.
Er zijn oneindig veel parallelle werelden, en we kunnen mensen naar parallelle werelden sturen. Twee proviso's: de parallelle wereld mag niet té ver van de wereld verwijderd zijn, en de persoon die naar die parallelle wereld gestuurd wordt, mag niet meer leven in de wereld waar hij/zij naartoe gestuurd wordt.
In de praktijk betekent dat dat er 382 werelden bereikbaar zijn, en dat er normaal gezien veel verschillende mensen nodig zijn om naar die werelden te gaan, omdat de meeste mensen die in Aarde-0 leven, ook leven in de andere Aardes.
Ah ja: de wereld waar we het over hebben, is –vermoed ik– ergens in de toekomst, waar de zon dodelijk kan zijn en menden in de steden (of is er maar één stad over? geen idee) onder een bubbel leven. Geen Eloi en Morlocks, maar wel inwonder van Wiley City en Ashtown, de sloppenwijken rond de stad.
Wiley City is een moderne welvaartsstaat, Ashtown is sinds anderhalve generatie een soort fascistische staat met een ‘Keizer' aan het hoofd, die in elke wereld een min of meer erg schrikbewind voert.
Cara is iemand die in deze wereld aan de betere kant van Ashtown leeft, maar in de overgrote meerderheid van de andere realiteiten in Ashtown leeft, en bijgevolg in het overgrote deel van de realiteiten geen twintig wordt. Zij is dan ook behoorlijk waardevol omdat ze zeer veel werelden kan bezoeken: er zijn op 382 werelden maar 8 waar ze nog leeft.
Dat bezoeken, trouwens, is niet voor wilde nieuwe inzichten of vreemde nieuwe werelden: alleen bijna niet afwijkende werelden zijn bereikbaar, remember? Dus gaat het om maandelijkse redelijk doordeweekse bezoeken, om te kijken of er elders op andere plaatsen grondstoffen ontdekt zijn, of om te zien of die andere wereld net iets beter of slechter is en allerlei KPI's bij te houden.
Maar dat doet er eigenlijk niet zo heel veel toe: The Space Between Worlds is een zeer intiem verhaal, over Cara en hoe ze omgaat met haar situatie, over nature versus nurture, en over interpersoonlijke relaties over verschillende versies van die personen heen — niet in het minst met de Keizer van Ashtown, waar ze in verschillende realiteiten de concubine van is, en met haar handler Dell, waar ze stekeverliefd op is, maar waar het verschil in klasse (in deze wereld dan toch) onoverbrugbaar is.
Het gaat ook over liefde en klassen en privilege en trauma en mishandeling en misverstanden en liefde.
't Is een zeer aangeraden boek.