Anno Dracula

1888: Koningin Victoria is hertrouwd. Met een prins van een oud adellijk geslacht uit Wallachije, ene Vlad III Țepeș, ook wel genoemd Dracula.

Yay! Althist! En vampiers! En een heel boek vol verwijzingen naar andere boeken en dingen! (Nee serieus: zo ongeveer elk personage dat al was het maar een halve zin vermeld werd, komt vaak uit andere boeken, verhalen, films, series.)

En allemaal dingen tegelijkertijd ook–Mycroft als mover & shaker, doktor Moreau en Jekyll, Lestrade: wijs.

Dracula is prins-gemaal van Victoria, oude vampieren komen van overal in de openbaarheid, Dracula en de andere vampieren maken honderden en duizenden vampieren bij, en die maken weer vampieren, en er is miserie en hop kijk nu, er is een seriemoordenaar die nieuwe vampieren vermoordt in Whitechapel: Mary Ann Nichols, Annie Chapman, Elizabeth Stride, Catherine Eddowes... ayep: ze noemen hem Silver Knife tot hij ogenschijnlijk zelf een betere naam verzint in een brief naar de krant: Jack the Ripper.

Charles Beauregard gaat in opdracht van de schimmige Diogenes Club op onderzoek, samen met Geneviève Dieudonné (één van de elders onder de vampieren, ouder zelfs dan Dracula).

Uitstekend, vond ik. Ik heb lang moeten wachten voor het boek beschikbaar was bij Amazon, en de uitgave die ik las, was de heel uitgebreide versie, met meer dan honderd extra bladzijden: eindnoten, een alternatief einde, een filmscript, een aantal essays erbij. Aangeraden, en dan ga ik nu snel aan het vervolg beginnen.