Bethel se berg

Hierdie is ‘n ontstemmende verhaal, wat jou enersyds onthuts laat voel dat ‘n vrou haar kinders uit eie keuse in ‘n kombi waarmee hulle toer grootmaak. Andersyds ervaar jy die samehorigheid en liefde in ‘n gesin wat saamstaan in moeilike tye, wat besef dat dit nie aardse goedere is wat geluk waarborg nie.

“Ek en my kinders,” het Mamma vir hom gesê, “is nie gestroopte mense nie, Pa. Ek het my trommel met alles wat ek nodig het om my kinders aan die lewe te hou. Die gassilinders is vol gas. Daar's die sinkbad en die emmers en die skottel. Ons het ons matrasse en beddegoed.”

“En Ouma se jerseys en Pips se hasiemus.” Max het pateties en verwese geklink. Hy wou in ‘n huis met mure bly.

Kinders met die verkeerde skoolklere wat nie in ‘n huis met mure bly nie, is die samelewing se randfigure. Dis talentvolle kinders wat die sport beoefen wat nie spesiale klere of skoene verg nie.

Die verhaal speel af in die tagtigs, met lekker geskiedkundige feite vernugftig ingevleg sonder dat dit soos ‘n geskiedenisles klink.

Die kinders het drie verskillende pa's. Joupa wat Bethel en Jimi se pa is, bly ‘n vreemdeling vir die leser. Die tweeling se pa is dood in die grensoorlog. Ons beleef die jongste, Pips, se geboorte tydens hulle reis, maar haar pa bly onbekend vir die leser. Sou ‘n tienerleser nuuskierig wees oor Pips se pa? Vir my was die drie pa's vaag, asof hulle nie tel nie, ten spyte van Anna se lang oproepe en dik briewe na Joupa toe. Self skryf hy nooit.

Die taalgebruik is goed in pas met die tagtigerjare vir ‘n volwasse leser wat die era beleef het. Tienerlesers behoort ‘n idee te kry hoe dit was toe hulle ouers tieners was.

Die kinders is min gespot en geboelie, ek sou bietjie meer daarvan verwag om in pas met die realiteit te wees. Kinders en onderwysers is nie altyd so vol begrip en deernis nie.

Klink die verhaal vergesog? Lees The Glass Castle van Jeanette Walls en Tara Westover se Educated en mens besef dat daar inderdaad briljante kinders onder sulke omstandighede grootword.