Cleopatra en Frankenstein

Cleopatra en Frankenstein van Coco Mellors is een ijzersterke moderne debuutroman, zowel humoristisch als hartverscheurend en even lichtvoetig als diep ontroerend. Voor de lezers van Rooney Cleopatra en Frankenstein van Coco Mellors is een ijzersterk debuut, zowel humoristisch als hartverscheurend en even lichtvoetig als diep ontroerend. Cleopatra en Frankenstein van Coco Mellors is voor de lezers van Normale mensen van Sally Rooney. New York blijkt moeilijk te veroveren voor de vierentwintigjarige kunstschilder Cleo. Ze is weliswaar op bijna ieder feestje te vinden, maar eigenlijk kent ze nauwelijks iemand. Haar visum verloopt bijna en ze heeft geen geld voor sigaretten. Maar dan ontmoet ze Frank. Hij is een twintig jaar oudere selfmade man en ze worden verliefd. Door met Frank te trouwen krijgt Cleo de vrijheid om te schilderen en in Amerika te blijven. Hij krijgt er schoonheid en kunst voor terug, en hopelijk een reden om te minderen met drinken. Hun toevallige ontmoeting en hun impulsieve huwelijk blijken onvoorziene gevolgen te hebben voor henzelf en voor de mensen om hen heen. Of het nu Cleo’s beste vriend is, die worstelt met zijn genderidentiteit, of Franks zus, die afhankelijk is van sugardaddy’s, of dat het nu Cleo en Frank zelf zijn, die de beproevingen van hun huwelijk proberen te doorstaan: het zijn stuk voor stuk fascinerende personages in pijnlijk herkenbare situaties. ‘Dit nostalgische debuut weet het New York van het begin van de eenentwintigste eeuw heel goed te vangen. Mellors toont zich een poëtische chroniqueur van inktzwarte mistroostigheid.’ - Observer ‘Als je geen genoeg kon krijgen van Sally Rooney zul je als een blok vallen voor het debuut van Coco Mellors.’ - Evening Standard Magazine ‘Coco Mellors’ levendige, geraffineerde roman begint als een eigenzinnige arthousefilm [...] Een uitmuntend debuut – slim, scherp en heerlijk melancholisch.’ - Daily Express ‘Een intelligent verhaal over keuzes en spijt.’ - Harper’s Bazaar ‘Deze New Yorkers worden in al hun menselijkheid getoond en het is heerlijk om tijd door te brengen in hun sprankelende aanwezigheid, met hun plezier en verdriet.’ - The spectator