Karaktermoord

Die uittreksel wat in die koerant was ‘n ruk gelede, het my baie laat uitsien na die boek, maar ek is nogal teleurgesteld. Hoofstuk 4 as uittreksel wat my opgewonde laat uitsien het na die boek, is ongelukkig nie verteenwoordigend van die res nie.

Alles in die eerste helfte is so oordramaties, elke aksie oordrewe, elke dingetjie só goed beskryf dat ek wil sê: Ja, ja, ek kry die prentjie, gaan nou maar aan met die storie. Dis net te TE. En spelfoute sommer al in die eerste hoofstuk.

Die storie het ‘n lekker plot, maar daar was te veel tegniese dingetjies wat gelol het. Anna is bekend vir haar verdwynings en verskynings, tog raak almal op hol as hulle haar ‘n dag lank nie in die hande kan kry nie. As dit ‘n riller was, het dit my nooit laat ril of wakkerlê nie. As dit ‘n misdaadroman was, ek het die moordenaar reg vermoed, ek het nooit gewonder nie.

Ek wil kan assosieer op enige manier met die karakters, ek wil hulle kan liefhê of kan haat, kwaad word vir hulle, maar geen enkele karakter het my laat opgewonde voel nie, niks het my emosioneel geraak of laat voel ek wil hulle ken, of soos hulle wees nie. Die manlike karakters is almal so dieselfde, dis asof dit een karakter is met net verskillende name en beroepe. Almal is jags, grillerig en narsisties. Tensy die bedoeling dalk was dat al die mans Die Universele Man verteenwoordig en ek dit nie gesnap het nie? Maar die universele man lyk hopelik nie so nie. As ek dit nie gekoop het nie, het ek ophou lees. Dit was nou nie my koop van die jaar nie. Waaroor die opgewondenheid is van resensente, wil ek graag weet. Dit was ‘n maklike lees, die woordkeuses is plek-plek baie treffend. Mooi sinne, maar wat plek-plek net te veel ingekleur is.