Soldaat van Oranje

Soldaat van Oranje is geschreven door Erik Hazelhoff Roelfzema. Het is uitgegeven door uitgeverij “het Spectrum” in september 2010.
In deze editie staat een voorwoord van prins Bernard.
Soldaat van Oranje gaat over Erik Hazelhoff Roelfzema die zijn persoonlijke belevenissen tijdens de bezetting en ten tijde van de bevrijding beschrijft. Hij vertelt hoe hij als jongeman in 1941 de oversteek naar Engeland waagt, in Londen in allerlei intriges verwikkeld raakt, kennismaakt met de geheime diensten, nachtelijke landingen uitvoert in Scheveningen en als raf-piloot meedoet aan een luchtaanval op Berlijn. Nadat het zuiden van Nederland is bevrijd, werkt hij daar als adjudant van koningin Wilhelmina.

Dit verhaal staat dicht bij de realiteit, omdat het een waargebeurd verhaal is. Erik schrijft over hoe hij de bezetting en de bevrijding heeft ervaren in de tijd van de Tweede Wereldoorlog. Prins Bernard erkent dit, dat doet hij in het voorwoord.
“In veel van wat Erik Hazelhoff Roelfzema beschrijft ben ik zelf betrokken geweest. Hij geeft ons een persoonlijk, menselijk verhaal, maar ook een document dat veel onthult wat tot nu toe onbekend bleef. Menig lezer, vooral nu onder de jongeren, zal zich verbijsterd afvragen: ‘Zou het nu werkelijk zo geweest zijn?'Door omstandigheden kan ik hier het antwoord op geven: ‘Ik ben erbij geweest, en zo was het.'- De Prins der Nederlanden.

Erik schetst een beeld van de situaties zoals het er toen aan toeging. Hij is eerlijk en gebruikt zijn eigen belevenissen voor het verhaal.
Hij heeft een schrijfstijl dat ik nog niet gewend ben. Het is een prettige schrijfstijl voor dit soort boeken. Het is feitelijk en het geeft een duidelijk beeld van de situatie weer. Het verhaal is geschreven in de ik-vorm. Hij praat vanuit zichzelf.
“Binnen stonden ze op mij te wachten, de loeders.Ik duwde de zware voordeur open, het lawaai loeide me tegenmoet. Liefst was ik meteen omgedraaid – te laat, een benige hand greep me bij de strot. Onder triomfantelijke kreten werd ik de donkere gang ingezeuld; het rook er naar bier, zweet en regenjassen. [...] Ik zag een rechthoekige ruimte met een hoog plafond en sierlijke ramen. Roodpluchen gordijnen hielden de grijze dag buiten, twee elektrische kronen gaven licht.”
Doordat het verteld wordt in de ik-vorm straalt het verhaal iets persoonlijks uit. Je krijgt het gevoel alsof je er zelf bij bent.

Het boek heeft op mij een grote indruk achtergelaten. Persoonlijk vind ik boeken over de tweede wereldoorlog prachtig en kan ik ze blijven lezen. Ze zijn interessant en vertellen ons gebeurtenissen vanuit de ogen van een personage, die het heeft meegemaakt of van een personage die verzonnen is, maar dat wel gebaseerd is op waargebeurde verhalen van andere mensen.
Door Eriks schrijfstijl en doordat je weet dat het een waargebeurd verhaal is, komt het extra sterk over.

Over de tweede wereldoorlog zijn verscheidene boeken verschenen. Het is daarom ook moeilijk om met een origineel verhaal te komen. Toch is het Erik Hazelhoff Roelfzema gelukt. Hij schreef een prachtig boek, die later ook nog verfilmd is en nu al jaren een hit is onder de musicals in Nederland.
Dit boek onderscheidt zich van de andere oorlogsboeken doordat prins Bernard een voorwoord heeft geschreven en erkent dat Erik dit allemaal heeft meegemaakt.


Ik zou dit boek eenieder aanraden als je van oorlogsboeken houdt. Het verhaal is op een manier geschreven, waardoor je meteen vanaf de eerste pagina in het boek zit en ook wil doorlezen totdat het uit is.