Uglies

Uglies vertelt het verhaal van een post-apocalyptische samenleving, waar iedereen op zijn zestiende verjaardag verplicht plastische chirurgie ondergaat. Deze operatie transformeert je van een “ugly” (i.e. een gewone mens) naar een “pretty”, een generische vorm van schoonheid gebaseerd op biologische reacties op bepaalde uiterlijke kenmerken (a.k.a. Barbie & Ken).
Hoofdpersonage Tally kan niet wachten tot het haar beurt is en ze kan verhuizen naar “New Pretty”, het deel van de stad waar alle jonge pretties samenwonen waar de enige eis “plezier hebben” is. Jammer genoeg wordt haar operatie in de war gestuurd door een vriendin die besluit de operatie niet te ondergaan en weg loopt naar een stad waar “uglies for life” in het wild samen wonen. Dit is (surprise, surprise) niet naar de zin van de hogere machten en zij verplichten Tally haar vriendin achterna te reizen en hen de plaats van deze verborgen stad te verraden.
En dan volgt de grote revelatie, die er eigenlijk al vingerdik van in het begin op lag: mooi worden heeft een prijs. Naast het strippen van je uiterlijke zelf, krijgen je hersenen ook een “pretty” operatie. Het komt er op neer dat alle pretties leeghoofden zijn (a.k.a. Barbie & Ken ;-) ). Schapen, zonder eigen mening, die geen beslissingen kunnen nemen. Een typische dystopie dus.

En op zich kan ik zo'n verhaal wel smaken, het heeft potentieel dit gegeven. Jammer genoeg voldeed het niet aan mijn verwachtingen (tjah, ik heb dan ook net Big Brother gelezen, dus misschien is deze reactie niet helemaal eerlijk). Wat mij vooral stoorde was,
(1) de extreme voorspelbaarheid (vanaf moment 1 dat een pretty wordt beschreven is het al vrij duidelijk dat daar iets aan scheelt en dan spreek ik nog niet over wat gebeurt wanneer Tally de mysterieuze ugly-David ontmoet...);
(2) cliché, na cliché, na cliché (wat soms wel kan smaken, zoals junkfood voor de hersenen, maar hier toch op den duur serieus tegen stak); en
(3) het feit dat de schrijver meer argumenten “voor” de pretty operatie had dan tegen. Dankzij de operatie worden mensen niet meer beoordeeld op hun uiterlijk (ze zien er allemaal min of meer gelijk uit). Er is geen ongelijkheid meer. Iedereen leeft in vrede, met elkaar, met hun omgeving, met de natuur.

Al bij al een boek met een thema dat heel goed kon zijn, wel vlot las, maar uiteindelijk wat ontgoochelde en vrij voorspelbaar was. Misschien zijn de volgende delen beter, maar ik zie mij die niet in de nabije toekomst lezen.