เนื้อเรื่องสนุกช่วงกลางๆ ตอนแรกจะงงว่าใคร ทำอะไร เพื่ออะไร แล้วก็มีอะไรบางอย่างในหนังสือที่ทำให้เสียดายนิดหน่อย ทั้งที่มันสนุก

อ่านเพลินๆ ข้ามๆ ส่วนตัวเลขหรือศัพท์แสงไปเพราะไม่ได้อยากเข้าใจขนาดนั้น 555 ยังไงก็ตาม รู้สึกงงๆ กับการสรุปความของนักเขียน มึนๆ เล็กน้อยว่าที่เล่ามาจะบอกอะไรนะในบางบท เอาเป็นว่าอ่านเพื่อให้กำลังใจตัวเองว่าแพ้บ้างก็ได้ พลาดบ้างก็เท่ดี

เชียร์ให้อ่าน มีเรื่องพีกๆ อยู่ ก็ถือเป็นจีนแบบที่จินตนาการไว้แหละ แต่เข้มข้นบีบคั้น หรือบางครั้งก็เล่าความลำบากกดขี่แบบหน้าตาย บางบทดูกวีเหลือเกินนนน ซึ่งบางทีเราไม่ชอบอะ 55 จูนไม่ติดบ้าง

ชุมชนเกาหลีที่สร้างเนื้อสร้างตัวในจีน ไม่มีสัญชาติเกาหลีใต้ ถ้ากลับไปก็ได้เป็นแค่พลเมืองชายขอบ /แต่เมื่อมีหญิงสาวเกาหลีเหนืออพยพมาพึ่งพิง ชุมชนนี้กลับทำตัวว่าดีกว่าเหนือกว่า เป็นเรื่องชายขอบที่ผลักใครบางคนให้ยิ่งเป็นขอบของขอบ (เป็นหนังสือประกอบการเรียนวิชา หัวข้อคัดสรรในเกาหลีศึกษา)

ดูเนิร์ดดี ไม่ถึงกับสนุก เพราะเน้นการบรรยายสภาพสังคมสมมติของโลกแบน เริ่มมาเข้มข้นตรงช่วงกลางเล่ม ถ้าชอบเรื่องฟิสิกส์หรือมิติต่างๆ อาจจะอินขึ้นมาหน่อย อ่านรีวิวเต็มได้ที่ https://themomentum.co/flatland-book-review/

เรื่องเศร้าๆ ของพ่อที่มีชีวิตเพื่อช่วยให้ลูกรอดจากโรคร้าย อ่านแล้วจะช้ำใจกับระบบโรงพยาบาลในรัฐที่ไม่ใช่รัฐสวัสดิการ (กระทั่งในประเทศที่เจริญแล้ว) และอาชีพนักเขียนอันแห้งเหี่ยว

อ่านเล่มนี้ในปี 2018 ก็คงจะช้าและเชยไปหน่อยสำหรับนักเรียนสายสื่อ (เล่มนี้เป็นผลงานคลาสสิกที่พิมพ์ตั้งแต่ 1960s) แต่เราก็รู้สึกบันเทิงและอ่านรวดเดียวจบ เพราะมันประกอบด้วยตัวอักษรนิดหน่อยสลับภาพประกอบ ที่เป็นลูกเล่นต่างๆ (ตามคอนเซปต์หนังสือ) ถึงจะเชยแต่ก็ทำให้คิดทบทวนการงานของตัวเองอยู่เหมือนกัน

ประโยคสุดท้ายมันธรรมดามาก แต่เมื่อกอบเอาเรื่องราวทั้งเล่มไปใส่ไว้ในนั้น สุดสะเทือน นอนมองเพดานตาปริบๆ

ตอนแรกๆ จะมึนไปกับชื่อตัวละครแล้วอยากยอมแพ้ แต่พอเริ่มเข้าไปในจักรวาลเมืองอิเญวส์ ก็สนุกและผูกพันกับตัวละคร เห็นความชาวบ้านเม้ามอย และสังคมชายเป็นใหญ่ที่น่าแขยง เห็นความรักเร่าร้อนที่ฝืนศีลธรรม (ขนบ?) ไม่ไหว ตอนท้ายๆ นี่แอบร้องไห้เลย แต่จะอ่านยากบางส่วนที่เคาะวรรคผิด

งุนงงอยู่บางบทตอนด้วยความที่เราไม่ได้เรียนต่อฟิสิกส์ขั้นอุดมศึกษา แต่อย่างน้อยเนื้อหาในส่วนที่ผู้เขียนพยายามอธิบายให้ง่ายก็ช่วยปัดฝุ่น รื้อเค้าโครงความเข้าใจสมัยม.ปลายใหม่ ว่าไอ้ที่เราคิดว่าเข้าใจตอนนั้นมันก็เป็นแค่สูตรนะ มันมีคำอธิบายที่เห็นภาพกว่านั้น และตื่นตาตื่นใจดี

อ่านสนุกดีตามสไตล์หนังสือหมวดพัฒนาตนเอง ที่เปิดมุมมองใหม่ๆ ในการจัดการชีวิต แต่เล่มนี้ดูจุกจิกและบ้าอุปกรณ์ไปหน่อย จนคิดว่าถ้าทำตามแล้วจะกลายเป็นเสียเวลา เทียบกันแล้วชอบเล่มไคเซ็นในสำนักงานมากกว่านะ

ตะกุกตะกักอยู่บ้าง จินตนาการน่าทึ่ง ให้คะแนนคำตามห้าดาว