Κάποιο Χαμόγελο
Μπορώ να πω ότι η Francoise Sagan όπως και η Marguerite Duras αλλά και η Josephine Hart γράφουν για ένα συγκεκριμένο κοινό. Δυστυχώς στην συγκεκριμένη περίπτωση σίγουρα δεν ανήκω σε αυτό!
Απλός, λιτός αλλά και όμορφος ο τρόπος γραφής της. Όσο αφορά την πλοκή του βιβλίου με άφησε αρκετά αδιάφορη, άλλα περίμενα είναι η αλήθεια, ωστόσο έχω μια φίλη που θα το εκτιμήσει κυρίως γιατί θα δει σίγουρα τον ευατό της στην πρωταγωνίστρια.
Η ιστορία περιγράφει την ερωτική περιπέτεια μιας φοιτήτριας δηλαδή μιλάμε για μια γυναίκα γύρω στα 20 και του θείου του φίλου της, από την πλευρά της φοιτήτριας. Αρκετά ανώριμη πρωταγονίστρια, ίσως όχι ανώριμη με τον ίδιο τρόπο με τα 20χρόνα της εποχής μας, ωστόσο για τα δικά μου δεδομένα η άνεση που μεγάλωσε και της πρόσφεραν οι γονείς της φαινόταν αρκετά. Κακομαθημένη, αναποφάσιστη και μπερδεμένη. Ακόμα και για μια φίλη της σε μία σελίδα γράφει ότι τη βρίσκει ανυπόφορη και στην ακριβώς επόμενη πως την αγαπάει. Αν το διάβαζα στα 16 μου πιθανόν να μου άρεσε αλλά μετά τα 18 μου το συγκεκριμένο μυθιστόρημα δεν είχε καμία ελπίδα. Αναφέρει τον Σαρτρ κάποια στιγμή και πόσο ενθουσιασμένη είναι να τον διαβάσει και μπορώ να πω ότι αυτό απο μόνο του εξηγεί πάρα πολλά!
Το ‘‘controversial opinion'' μου είναι ότι δεν αγαπήσε αυτόν άντρα περισσότερο από ότι την αγάπησε αυτός. Δηλαδή καθόλου, δεν μιλάμε για αγάπη, για ενθουσιασμό και ενδιαφέρον οκ, έρωτα ναι, ερωτική και σεξουαλική έλξη ναι, πάθος ναι, αγάπη όχι. Τον ερωτεύτηκε, όπως ακριβώς την ερωτεύτηκε και αυτός. ‘Ενας επιπόλαιος έρωτας με μία αρκετά κακομαθημένη πρωταγωνίστρια αυτό ήταν το storyline.
Μπορώ να πω ότι η Francoise Sagan όπως και η Marguerite Duras αλλά και η Josephine Hart γράφουν για ένα συγκεκριμένο κοινό. Δυστυχώς στην συγκεκριμένη περίπτωση σίγουρα δεν ανήκω σε αυτό!
Απλός, λιτός αλλά και όμορφος ο τρόπος γραφής της. Όσο αφορά την πλοκή του βιβλίου με άφησε αρκετά αδιάφορη, άλλα περίμενα είναι η αλήθεια, ωστόσο έχω μια φίλη που θα το εκτιμήσει κυρίως γιατί θα δει σίγουρα τον ευατό της στην πρωταγωνίστρια.
Η ιστορία περιγράφει την ερωτική περιπέτεια μιας φοιτήτριας δηλαδή μιλάμε για μια γυναίκα γύρω στα 20 και του θείου του φίλου της, από την πλευρά της φοιτήτριας. Αρκετά ανώριμη πρωταγονίστρια, ίσως όχι ανώριμη με τον ίδιο τρόπο με τα 20χρόνα της εποχής μας, ωστόσο για τα δικά μου δεδομένα η άνεση που μεγάλωσε και της πρόσφεραν οι γονείς της φαινόταν αρκετά. Κακομαθημένη, αναποφάσιστη και μπερδεμένη. Ακόμα και για μια φίλη της σε μία σελίδα γράφει ότι τη βρίσκει ανυπόφορη και στην ακριβώς επόμενη πως την αγαπάει. Αν το διάβαζα στα 16 μου πιθανόν να μου άρεσε αλλά μετά τα 18 μου το συγκεκριμένο μυθιστόρημα δεν είχε καμία ελπίδα. Αναφέρει τον Σαρτρ κάποια στιγμή και πόσο ενθουσιασμένη είναι να τον διαβάσει και μπορώ να πω ότι αυτό απο μόνο του εξηγεί πάρα πολλά!
Το ‘‘controversial opinion'' μου είναι ότι δεν αγαπήσε αυτόν άντρα περισσότερο από ότι την αγάπησε αυτός. Δηλαδή καθόλου, δεν μιλάμε για αγάπη, για ενθουσιασμό και ενδιαφέρον οκ, έρωτα ναι, ερωτική και σεξουαλική έλξη ναι, πάθος ναι, αγάπη όχι. Τον ερωτεύτηκε, όπως ακριβώς την ερωτεύτηκε και αυτός. ‘Ενας επιπόλαιος έρωτας με μία αρκετά κακομαθημένη πρωταγωνίστρια αυτό ήταν το storyline.